من یک معلمم.
لحظه ای به دنیا آمدم که نخستین سوال بر زبان یک کودک جاری شد.
من تمام آن نام ها و چهره هایی هستم که نامشان و چهره شان از یاد رفته اما تاثیرشان نسل اندر نسل باقی مانده.
من تمام کسانی هستم که فضای زندگی مرا با حضور و عطر انسانیت خویش آذین بستند.....
من یک معلمم و از این بابت خدا را هر لحظه شکر می کنم.
واما....این کمترین تلاش خود را تقدیم می کنم به همه ی آنانی که با عشق شروع
می کنند وبا مهربانی و صداقت زندگی می نمایند. وباپاکی......مگر این گونه بودن پایانی به دنبال دارد؟
وسخن پایانی این که:
ذهن ظرفي نيست كه بايد پر شود، بلكه آتشي است كه بايد افروخته شود ...
دوستان عزیز و همکاران محترم بازدید کننده, اين وبلاگ جهت استفاده دانش آموزان عزيزوهمکاران محترم دوره ي ابتدايي--پایه ی چهارم- ساخته شده است .
لطفا با نظرات ارزنده و مفيد خود من را در ارائه ي بهتر مطالب ياري نماييد. ذکائی پور