-بيش از حد توان او از او انتظار نداشته باشند.

 

 -طبيعت کودک خود را (درون‌گرا و برون‌گرا) ، نفي نکنند



  -از حمايت بيش ازحد کودک خود بپرهيزند.

  -به جاي او تصميم نگيرند و به جاي او مشکلاتش را حل نکنند.

 -از احساس دل‌سوزي، ترحم و مداخله‌ي حمايت‌گرانه پرهيز کنند.

  -از محکوم کردن او در نزد ديگران به ويژه همسالان اجتناب کنند.

 - همه‌ي خواسته‌ها و توقعات فرزند خود را برآورده نکنند.

 - تا حد امکان او را تنبيه بدني نکنند.

 - از کلمات توهين‌آميز و سبک پرهيز کنند.

 - حس انتقام و کينه‌توزي را به او القا نکنند.

-  قوانين و مقررات مدرسه را در نزد کودک به تمسخر نگيرند.

-  مشکلات عاطفي کودک را در نزد او بيان نکنند.

 - از پاداش‌هايي که جنبه‌ي رشوه و باج‌خواهي دارد، پرهيز کنند.

-  از آموزش‌هاي زودرس و يا ديررس، به ويژه در مسائل جنسي، به کودکان پرهيز کنند.

-  از سرکوب نيازهاي کودکان خودداري کنند.

  -با همه‌ي فرزندان خود با روش يکسان برخورد نکنند و انتظار يکسان نيز نداشته باشند.

-  در برابر کودک از نزاع و درگيري بين خود و همسرشان خودداري کنند.

-از ياري کردن دائمي کودک در انجام تکاليف درسي او خودداري کنند.

- از جهت دادن و برجسته کردن استعدادهاي خاص او زودتر از موعد خودداري کنند.

 - سوالات و کنجکاوي‌هاي مربوط به مسائل جنسي او را سرکوب نکنند.

                                                    

منبع: برگرفته از کتاب" هشدارها و نکته هاي تربيتي " - دکتر عبد العظيم کريمي